Olifanten in de nacht

Eindelijk weer in de bewoonde wereld en een internetconnectie. En dat op de laatste dag. Vanuit Swakopmund zijn we in de vroege ochtend richting Damaraland gereden. Na een uur hebben we een tussenstop gemaakt bij Cape Cross. Hier leven ongeveer 100.000 zeeleeuwen. En dat was te horen, ook te ruiken trouwens. We hadden er de hele dag wel kunnen blijven, zo ontzettend leuk om te zien. Die tijd namen we echter niet. Omdat de weg tot nu toe goed was besloten we de weg te volgend over de Skeletoncoast. De enige voorwaarde was dat je voor 13.00 het park in gaat het voor zonsondergang weer verlaat. Ik snap ook wel waarom. Wat een uitgestrektheid en die oceaan. Ontembaar en gevaarlijk. Af en toe zagen we restanten van een scheepswrak. De weg was van asfalt en goed dus de tocht ging voorspoedig. Aan het eind van de middag kwamen we aan bij Palmwag lodge. Helaas was de camping vol. Oeps daar hadden we niet op gerekend. Maar gelukkig wilde een aardige meneer ons wel op de overflow plaatsen. Om die plek te laten zien liet hij meteen het pad zien waar twee dagen geleden nog twee olifanten langskwamen. De overflow bleek gewoon de parkeeplaats te zijn. Maartje voelde zich daar niet zo prettig bij, gezien het feit de olifanten daar wel erg vlak langs waren gelopen en dat de kans dat dat nog een keer ging gebeuren best groot was. De aardige meneer zei dat we ook wel op de loze ruimte naast het toiletgebouw mochten staan. Dat leek ons beter. Daar hebben we onze tenten weer uitgeklapt en zijn we naar het mooie terras gelopen om wat te drinken. Erg prettig na zo'n lange autodag en dat we het getetter van de olifanten op de achtergrond hoorden was een leuke bijkomstigheid. Even later zagen we ze ook nog op een afstandje. Dat was dus de zeldzame woestijnolifant. We besloten die avond wat te eten bij de poolbar en op tijd onze tenten in te duiken. Het is hier rond een uur of zes donker dus je hebt al snel het idee dat het midden in de nacht is en bovendien hadden we een morningdrive geboekt en die zou om half zeven starten. Na een half uur hoorde ik allerlei mensen onder mijn tent. Ik besloot poolshoogte te nemen en en stak mijn slaperige hoofd buiten de tent. Ssssst, zeiden een aantal mensen tegen me, there is an elephant on the campsite. Meteen klom ik mijn ladder af en zei tegen maartje dat ze ook uit haar tent moest komen. En zo stonden we op een twintig meter afstand van twee mannetjes olifanten die besloten hadden dat de bomen op de camping wel erg lekker waren. Zo stil als ze gekomen waren, je hoort ze bijna niet als ze lopen, verdwenen ze ook weer en kon iedereen weer in zijn tent. Ik sukkelde weer in slaap maar werd een paar uur weer wakker van het geluid van brekende takken. Daarnaast moest ik ook naar het toilet. Maartje hoorde dat ik mijn tent open ritste en bedacht dat ze ook naar het toilet moest. Eerst inspecteerde ik met mijn zaklamp de omgeving, geen olifant te zien. Behoedzaam klom ik mijn trapje af en scheen met mijn zaklamp rond. Op nog geen vijf meter afstand zag ik de enorme billen van de olifant met daartussen een smal staartje. Ik zei tegen maartje dat ze maar stil het trapje moest afkomen. Ze geloofde niet dat er een olifant naast haar tent stond maar klom toch voorzichtig het trapje af. De olifant at onverstoord verder. We keken er naar totdat de olifant besloot geruisloos de camping te verlaten. Van de tweede olifant was geen enkel spoor te bekennen dus we sliepen weer rustig verder om fris en fruitig te beginnen aan onze morningdrive.
De andere gasten van de drive waren Nico en Wendy die ook drie weken aan het reizen waren maar dan van luxe lodge naar andere luxe lodge. Zij had een verrekijker en hij een indrukwekkende camera. Het waaide erg die ochtend waardoor we geen groot wild hebben gespot. Natuurlijk wel giraffen, zebra's en allerlei ander wild dat het prima doet op de BBQ.
Die nacht bleef het stil op de camping en zo vertrokken we de volgende ochtend richting Twijfelfontein waar we eeuwenoude rotstekeningen bekeken en daarna de camping opzochten die een aantal jaren geleden door een Nederlands stel is gestart. Het werd een gezellige avond aan de bar met mooie verhalen. Onwijs bijzonder te horen hoe mensen huis en haard achter laten voor het volgen en realiseren van hun droom en het mooie is dat de droom nog steeds bestaat.